Indiase toestanden

Hoewel ik altijd vreselijk moet lachen om de Indiase Toestanden (ja, mét hoofdletter), gebeurt dat meestal pas een tijdje nadat het gebeurd is. Op het moment zelf kan ik vreselijk geïrriteerd raken. Had het er laatst over met mede Wereldwijf M. die aangaf dat de slappe lach op het moment zelf vaak ongelooflijk leuk is, dat dat het leven een stuk mooier maakt. Helemaal mee eens. Ben dan ook hard aan het oefenen om het “irritatie tussenstuk” gewoonweg over te slaan. Vandaag lukte het me bijna…..

Afgelopen zaterdag hebben we een tuinset gekocht voor op ons nieuwe terras(je). In de bank en de stoelen liggen kussen, die heerlijk zitten, maar er niet uit zien. Echtgenoot A. en ik dus van de tuinmeubelenman met de riksja naar de stoffenboer, waar we een mooi lapje stof hebben uitgezocht. De meubelman laat die dan om de kussens naaien. Oja, de stof was natuurlijk niet “in stock”. Dat is hier nooit iets. Maar op donderdag kon ik het ophalen. Echt! We hadden verzekerd dat het er dan echt moest zijn (alsof dat iets uitmaakt), want op zaterdag kunnen we de tuinset ophalen en dan moeten de kussens omgetrokken zijn.

Natúúrlijk was de stof er vandaag nog niet. Op zich had ik daar nog rustig om kunnen lachen. Ware het niet dat ik daarvoor 45 minuten met één van de verkopers bezig ben geweest om gordijnen voor de slaapkamer uit te zoeken. Stoffen bekijken, uiteindelijk kiezen, vervolgens om de tafel om de maten door te nemen, te berekenen hoeveel stof er nodig is, welke ringen ik erdoor wil en hoeveel dat dan gaat kosten. De prijs nog naar beneden kunnen praten en toen (pas tóen) ging de judokus bellen met de leverancier. Want iets “in stock” hebben, dat kennen ze hier dus niet (had ik dat al gezegd?). Je voelt hem al…  “Sorry ma’am, ze hebben deze niet. Alle andere kleuren wel, maar deze niet”. Ja, dikke neus. Dus toen daarna onze stof voor de kussens er ook niet was, ging ik wel een beetje bozer praten. Een beetje maar hoor. “Okay okay okay” zeggen ze dan. Néé! Niet okay!

Anyway, de stof brengen ze vanavond na 17 uur bij ons thuis (zeggen ze…..). Ben maar even langs de tuinmeubelenman gereden om te zeggen dat de stof er nog niet is. Die gaf aan dat als hij de stof vanavond krijgt, het nog wel lukt voor zaterdag. Wat helemaal niet wil zeggen dat dat ook zo is.

En toen moest ik natuurlijk aan mede Wereldwijf M. denken. En moest lachen. Al was het nog steeds een beetje hoofdschuddend. Dat schateren, dat komt later wel J.