“Als we nou eens 24 uur lang alle wegen in de stad zouden
afsluiten en er alleen Duitsers en Nederlanders zouden laten rijden, zou het
verkeer dan beter doorstromen of is deze Indiase chaos dé manier om al deze
mensen vervoerd te krijgen?”
Een vraag van echtgenoot A., waar ik werkelijk het antwoord
niet op weet. Ik zit met stomheid geslagen op de achterbank van de taxi en ben
blij dat ik achterin zit en dus geen vol zicht heb op wat zich voor mij
afspeelt. Met dichtgeknepen billen denk ik steeds "Dat kán niet! Dat pást
niet!” en steeds blijkt het toch weer te kunnen en toch net te passen. Taxi’s,
auto’s, scooters, bussen, voetgangers en koeien, allemaal op dezelfde weg waar
geen rijbanen zijn en ook geen regels. Ja eentje: vooral veel van baan wisselen
en jezelf overal tussenproppen, zo hard en zo vaak toeterend als je kunt.
Ik krijg de slappe lach van de verkeersborden langs de weg:
“don’t blow the horn” en “don’t overtake”. En ben blij dat de gemiddelde
snelheid niet veel hoger is dan 40 km per uur.
Onze chauffeur voor de eerste week maakt er een sport van.
Al boerend wurmt hij zich door het verkeer, een enkele keer raakt hij het been
van een scooterrijder. Het raampje gaat open, er wordt flink heen en weer
gesnauwd en dan rijden we weer.
De auto riksja is niet veel beter. Hele families laten zich
erdoor rondrijden, het lijkt altijd goed te gaan, dus als we op een gegeven
moment in de binnenstad even niet meer weten waar we zijn, besluiten wij er ook
aan te geloven. De moessonregen valt met bakken uit de lucht en we hebben nog
een kwartier om op de afgesproken plek te komen (nota bene om ons door onze
taxichauffeur op te laten pikken) en dus doen we wat al die andere Westerse
toeristen doen: we laten ons afzetten en worden voor veel te veel roepies in de
riksja vervoerd.
Geen gek alternatief, maar een auto voelt wel een stukje
veiliger. En het eerste wat we gaan doen als we straks onze lease auto met vaste chauffeur
krijgen (zelf rijden is in deze stad geen optie), is een paar mooie huisregels afspreken:
-
safety first
-
we are never in a hurry
-
and don’t burp at any time
Geen opmerkingen:
Een reactie posten