Even een ticket omboeken

In Nederland had ik met mezelf al de afspraak dat als ik “nog even snel” iets tussendoor wilde doen, dat ik het dan gewoon niet deed. Omdat het altijd langer duurde dan verwacht en door de snelheid vaak mis ging. Omdat het bijna altijd voor extra stress zorgde.

Hoe zou het dan zijn om in India “even” een ticket om te boeken? Als je niet zoveel tijd hebt? Drie keer raden….

Na de foto shoot in Mumbai vertrokken 3 kinderen en 3 ouders weer naar het vliegveld op weg naar Bangalore. Rond 19:00 uur waren we op het vliegveld, waar we moesten wachten tot de vlucht van 21:45. Jammer van de tijd, helemaal omdat we dan pas tussen 00:30 en 01:00 uur thuis zouden zijn (als alles zou meevallen, de late vluchten willen nog wel eens vertraagd zijn).

Maar er bleek nog een vlucht om 20:20 uur te zijn. Dat zou toch moeten lukken?

De check-in dame kan niets voor ons doen. We moeten weer naar buiten, naar de ticketshop van onze vliegmaatschappij. Vader 1 besluit er even snel naar toe te lopen, om te checken of er überhaupt nog 6 plekken vrij zijn. En komt binnen een minuut weer terug. Hij mag niet meer naar buiten zonder begeleiding van een medewerker van de vliegmaatschappij.

Nou moet je weten dat je in India niet zomaar een vluchthaven binnen komt. Nee, je moet met je paspoort en ticket langs een beveiliger. Even iemand uitzwaaien, dat gaat dus niet. En als je eenmaal binnen bent, mag je dus ook niet meer naar buiten. Blijkbaar. Ben nog steeds een reden aan het bedenken waarom dat niet mag.

De mevrouw van de check-in wil niet mee naar de uitgang en schrijft op onze e-ticket dat wij van haar naar buiten mogen. Daar neemt de beveiliging aan de deur natuurlijk geen genoegen mee en die maant ons te wachten. Hij haalt haar wel even op. Mopperend komt zij met hem mee, zodat ze ons naar buiten kan laten.

Inmiddels komt 19:35 aardig dichtbij, de uiterste tijd dat we kunnen inchecken.

Bij het kantoortje buiten staat een groepje mensen te wachten. Voor 4 loketten, waarvan er 1 open is. Waarachter 4 medewerkers: één aan het werk, de andere 3 kijken toe. Domtiedomtiedom….ik begin aardig nerveus te worden, ben zó graag ruim op tijd bij de gate. Maar het duurt niet lang of we zijn aan de beurt. Vader 1 checkt of er plek is. Die is er. Voor bijna Rs 4500 per twee personen (da’s zo’n € 54,00). We overleggen even en vader 2 besluit dat hij dit te duur vindt, hij wacht op de originele vlucht.

En dat overleggen, dat hadden we nou beter niet kunnen doen. Want ineens staan alle Indiërs voor loket 2 met hun mobiele telefoons te zwaaien en deze door het raampje te steken. En verhip, onze medewerker staat ineens aan dát raampje. Wat hebben we gemist? Op onze vragen reageert hij niet meer en we moeten braaf wachten tot hij weer tijd voor ons heeft. Het is zo’n 19.20 inmiddels…

Alle Indiërs zijn geholpen en ik ga pontificaal voor raampje 2 staan. Daar komt voorlopig niemand meer langs. Tergend langzaam print de medewerker onze nieuwe tickets uit. Mijn bankpas weigert natuurlijk, juist nu, dus vader 1 betaalt voor ons beiden. We moeten opschieten, zegt de medewerker, want de check-in sluit bijna. Ja duh!

Bij de check-in blijkt de rij inmiddels gigantisch aangegroeid te zijn. Ik heb het niet meer. Vader 1 checkt even vooraan, maar gelukkig staat iedereen te wachten voor vluchten die bijna vertrekken dus ze gooien de check-in voorlopig nog niet dicht. Dit gaat weer best snel en als ik aan de beurt ben leg ik uit dat S. en ik samen met vader 2 en zijn zoon op een e-ticket staan, maar dat alleen wij onze vlucht hebben omgeboekt. Da’s okay en ze geeft me heel snel onze instapkaarten. Op naam van vader 2 en zijn zoon. Zucht….. Ik kan voor veel doorgaan, maar niet voor een Arabische man dacht ik zo. De nieuwe instapkaarten worden geprint en S. en ik sprinten naar de Security. En daarna naar de gate. Kunnen we het vliegtuig misschien nog tegenhouden voor vader 1 en zijn dochter die achter ons aan komen.

Aangekomen bij de gate (20:10 uur) staat er niets meer op het scherm. Shit, gemist! Ze zijn al dicht. Maar waarom staan hier nog zoveel mensen dan? Oh, het vliegtuig is nog niet eens geland? We hebben vertraging. He gelukkig….

S. en ik eten snel een broodje (het avondeten was er even bij in geschoten) en we zitten uiteindelijk om 20.30 uur in het vliegtuig. Toch nog lekker ruim een uur eerder thuis dan oorspronkelijk. Dachten we. Want het vliegtuig blijft gewoon stil blijven staan tot 21:40 uur….

Om iets na 23:00 zijn we in Bangalore, om 00.30 thuis. Da’s toch wel een boel geld en stress, voor het vervroegen van je vlucht met zo’n 5 minuten …