Wikipedia
Een visum is een officiële toestemming een
land binnen te reizen en in dat land te verblijven. In tegenstelling tot een
paspoort wordt een visum over het algemeen niet afgegeven door het thuisland
van de reiziger maar door het land waar hij / zij wil inreizen. Op deze manier
kan dat land beter in de gaten houden wie het land binnenkomt en ook wanneer.
Plazilla.com
In het kort willen overheden graag weten
wie hun land bezoekt. Nou is daar niet per sé een visum voor nodig, maar een
prettige bijkomstigheid is dat het een aardige bron van inkomsten kan
opleveren.
Nou mensen, we hébben hem. Het Visum. We mogen India
in. En nu moet je niet denken dat dat gemakkelijk was, welnee!
Ik zal jullie niet vermoeien met de hele lijst van
papieren en toestanden, alleen met deze: ze wilden de diploma’s van echtgenoot
A., vertaald en gelegaliseerd door een rechtbank. Dit kan op één plek in
Nederland: Groningen…. En ons trouwboekje, uiteraard ook voorzien
van een officiële vertaling. En de geboortebewijzen van onze jongens (idem).
Die vertalingen konden we gelukkig in Rotterdam regelen. Effe snel. Dachten we.
Tot bleek dat we van zoon 2 geen officiële kopie van zijn geboortebewijs
hadden. Wel een kopie, waar exact hetzelfde op staat, alleen zonder stempel en
handtekening. Maar da’s dus niet genoeg.
Nou is S. in Arnhem geboren en de mevrouw van
burgerzaken daar zei aan de telefoon “Komt u morgen maar even langs, dan kunt u
het ophalen”. Uh, wij wonen in Barendrecht en gaan overmorgen op vakantie …..
Het kon ook opgestuurd worden, maar dan duurde het 2 weken (Waarom zo lang? Heb
werkelijk geen idee). Uiteindelijk zijn we via Arnhem naar Denemarken gereden (ach,
het lag toch op de route, elk nadeel heb zijn voordeel). Check.
Na weken van verzamelen van de juiste documenten,
stond echtgenoot A. twee weken geleden op de stoep bij het visumaanvraagregelbureau.
Om onverrichter zake weer naar huis terug te keren, want uiteraard miste er nog
wat. Want er was deze keer niet alleen een uitnodigingsbrief van zijn werkgever
in India nodig, maar ook een brief van diezelfde werkgever in Nederland waarin
staat dat ook zij graag willen dat A. naar India gaat. En dan in 5-voud, want 1
brief voor het hele gezin is niet genoeg. Pfffff. Adem in, adem uit. Zo wennen
we wel vast aan de rompslomp die ons in India te wachten staat. Elk nadeel
heeft zijn voordeel, had ik dat al gezegd?
En nu hebben we het zowaar. Het Visum. Op zondag 22
september stappen we het vliegtuig in, om in Bangalore weer uit te stappen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten